Στο σχολείο μας λέγανε πως ο Μεταξάς είπε ΟΧΙ στους Γερμανούς. Πόσο ανειλικρινής και ελλειμματική μπορεί να είναι μια τέτοια πρόταση; Κατά τα άλλα πάντως είναι μια πλήρως επεξεργασμένη στοχευμένη και παραπλανητική προπαγάνδα που θέλει να διαγράψει από τη συλλογική μνήμη πως την ιστορία δεν τη διαμορφώνουν οι δικτάτορες (κάθε είδους) αλλά οι λαοί. Παρά την ιδεολογική ταύτιση του μεταξικού καθεστώτος με τη φασιστική Ιταλία του Μουσολίνι, την Ισπανία του Φράνκο και τη ναζιστική Γερμανία του Χίτλερ, ο Μεταξάς επέλεξε να στρατευτεί με την ιμπεριαλιστική Μεγάλη Βρετανία εξυπηρετώντας τα συμφέροντά της στον Ελλαδικό χώρο. Άλλωστε η Μεγάλη Βρετανία ήταν ο κύριος οικονομικός και πολιτικός υποστηρικτής της μεταξικής δικτατορίας. Έτσι το ΟΧΙ του Μεταξά συμφωνούσε με το αντιδικτατορικό και αντιφασιστικό φρόνημα του ελληνικού λαού.
Μετά την κατάρρευση του μετώπου και την τριπλή κατοχή (από Γερμανούς, Ιταλούς και Βούλγαρους) της Ελλάδας, το μεγαλύτερο κομμάτι του κρατικού μηχανισμού της μεταξικής δικτατορίας (υπουργοί, αξιωματικοί του στρατού ξηράς και χωροφυλακή) συγκρότησαν την πρώτη κατοχική κυβέρνηση υπό την ανοχή των δύο δεξιών κομμάτων(Λαϊκό κόμμα και Κόμμα Φιλελευθέρων). Τα δύο αυτά κόμματα στην καλύτερη των περιπτώσεων κράτησαν παθητική στάση και στη χειρότερη συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς συγκροτώντας τα τάγματα εθνικής ασφάλειας-Γερμανοτσολιάδες (τα τάγματα αυτά συγκροτήθηκαν από τον Πάγκαλο και τον Γονατά από το κόμμα των Φιλελευθέρων-πρόγονος του ΠΑΣΟΚ και του χώρου του κέντρου-). Αντίθετα τα κόμματα της Αριστεράς(ΣΚΕ, ΕΛΔ, ΑΚΕ και ΚΚΕ) παρότρυναν εξαρχής τον ελληνικό λαό να αντισταθεί ενάντια στον φασισμό και τον ιμπεριαλισμό και τους κατακτητές της χώρας.
Έτσι συγκροτήθηκε η εθνική αντίσταση και το μεγαλειώδες ΕΑΜικό κίνημα που με τις σκληρές μάχες του ΕΛΑΣ ενάντια στους Γερμανούς Ιταλούς Βούλγαρους και τους ντόπιους συνεργάτες τους (χωροφυλακή, ασφάλεια, τάγματα ασφαλείας) κατάφερε να απελευθερώσει ορεινές περιοχές και μεγάλες πόλεις (Καρπενήσι, Καρδίτσα, Διδυμότειχο, Λάρισα, Δράμα, Βόλο, Θεσσαλονίκη, κ.α.) και να τις μετατρέψει σε πυρήνες αυτοοργάνωσης του ελληνικού λαού και της καθημερινότητάς του σύμφωνα με τις ανάγκες του.
Η 28η Οκτωβρίου αποτελεί μία μέρα που συμβολίζει την αντίσταση του ελληνικού λαού ενάντια στον φασισμό και στον ιμπεριαλισμό, είτε αυτός είναι αγγλικός, γερμανικός ή αμερικάνικος. Είναι η καλύτερη απόδειξη ότι οι λαϊκές αντιστάσεις όταν εκφράζονται μέσα από συλλογικές διαδικασίες και συλλογικούς αγώνες μπορούν να επιφέρουν νίκες.
