Διανύουμε μια συγκυρία οικονομικής κρίσης, την οποία διεθνώς οι κυβερνήσεις επιχειρούν να επιλύσουν με το μεγαλύτερο κύμα αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων και μεταρρυθμίσεων των τελευταίων δεκαετιών. Συνολικά η αριστερά, οφείλει σε αυτήν ακριβώς τη συγκυρία να καταφέρει να αποτρέψει αυτήν την πρωτοφανή επίθεση αλλά και να βρει έναν τρόπο ώστε το ξεπέρασμα της οικονομικής κρίσης να είναι φιλολαϊκό και να σημάνει οικονομική, πολιτική και κοινωνική ανάταση όλων αυτών των στρωμάτων που αυτή τη στιγμή βρίσκονται στο στόχαστρο των κέντρων εξουσίας.
Η αριστερά και άρα και τα ΕΑΑΚ, ένα πρωτοπόρο κομμάτι της μέσα στους φοιτητικούς χώρους, οφείλουν να καταφέρνουν να ξεπερνούν προβληματικές καταστάσεις που έχουν άμεση σχέση με μικροηγεμονισμούς, οι οποίοι συντελούν στην προσπάθεια εξόντωσης του εσωτερικού εχθρού και ιδιαίτερα σε συγκυρίες που τα ΕΑΑΚ θα έπρεπε να συζητούν για το φοιτητικό και το εργατικό κίνημα και για το πώς θα καταφέρουν να δημιουργήσουν αντιστάσεις μέσα στο χώρο του Πανεπιστημίου. Μια τέτοια (και μάλιστα πρωτοφανής για τα ΕΑΑΚ) προσπάθεια οργανωτικής εξόντωσης και εξώθησης συντρόφων που στοχοποιήθηκαν ως ο εσωτερικός εχθρός, πήρε συγκεκριμένη μορφή στο σύλλογό μας, στο σχήμα του Αντιλόγου. Κομμάτι του σχήματος επιχείρησε με τελείως πραξικοπηματικό, αντιδημοκρατικό και τραμπούκικο τρόπο να πετάξει συντρόφους έξω από το σχήμα. Μιλάμε συγκεκριμένα για διαδικασίες σχήματος στις οποίες δεν είχε καλεστεί μεγάλο κομμάτι του Αντιλόγου (και μάλιστα σύντροφοι πλήρως ενεργοί στο σχήμα και αποτελεσματικοί στην καθημερινή τους παρουσία στη σχολή, που βοήθησαν δραματικά στην επί πέντε χρόνια κυριαρχία του Αντιλόγου στη σχολή μας). Για οργανωτικές επιθέσεις στις οποίες συμμετείχαν στην πλειοψηφία τους άτομα από άλλες σχολές και που κατέληγαν στο να ξυλοκοπούνται άγρια σύντροφοι (χτυπήματα σε κολώνες των διαδρόμων) χωρίς οι ίδιοι να μπορούν να υπερασπιστούν τη σωματική τους ακεραιότητα, κάτι προφανές σε μια οργανωτική αντιπαράθεση 50 προς 12. Για προβοκατόρικες καταγγελίες από το site του Αντιλόγου (το οποίο διαχειρίζονται πολύ συγκεκριμένα άτομα, που έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο στη σύλληψη και την υλοποίηση αυτών των επιλογών) ή ακόμα και σε site (όπως το indymedia) που έχουν παίξει οριακά χαφιέδικο ρόλο απέναντι σε μέλη αλλά και ολόκληρες οργανώσεις της Άκρας Αριστεράς.
Πιστεύουμε πως είμαστε το κομμάτι του Αντιλόγου (όσο κι αν αυτό προσπαθεί να αμφισβητηθεί), το οποίο με τον πιο αποφασιστικό τρόπο επιχείρησε το προηγούμενο διάστημα να διεκδικήσει την ύπαρξή του και την έκφρασή του μέσα από το σχήμα του Αντιλόγου, να αποτρέψει τη διάσπαση του σχήματος, να διεκδικήσει και να διασφαλίσει τη φυσιογνωμία των ΕΑΑΚ. Μια φυσιογνωμία για την οποία πάλεψαν πολλοί προγενέστεροι από εμάς στην 20ετή ιστορία των σχημάτων, αλλά και πολλοί από εμάς τους ίδιους τα προηγούμενα χρόνια. Μια φυσιογνωμία εσωτερικής δημοκρατίας, που θα επιτρέπει και θα καλεί όλον τον ανεξάρτητο κόσμο της σχολής (και άρα οποιαδήποτε πολιτική αντίληψη) να συμμετέχει στις συζητήσεις των σχημάτων και στην παραγωγή της πολιτικής τους γραμμής (όχι μόνο με το να λέει την άποψή του, αλλά ταυτόχρονα αυτή να λαμβάνεται υπόψην στην τελική απόφαση) , που θα επιτρέπει και θα καλεί όλους όσους συμμετέχουν, ισότιμα να εκφράζουν και να υλοποιούν τις πολιτικές αποφάσεις του σχήματος.
Απόδειξη είναι η ίδια η διαδικασία μέσα από την οποία βγαίνει αυτό το κείμενο. Μια διαδικασία που δεν καλέστηκε σαν διαδικασία μιας οργάνωσης, μεταφερμένη στο Πανεπιστήμιο, αλλά σαν μια ευκαιρία για τους συντρόφους, που τόσο αδιάλλακτη κρατούν τη στάση τους, να υποστηρίξουν την άποψή τους σε ένα ενιαίο σχήμα του Αντιλόγου και να λήξει το ζήτημα των οξυμένων αντιπαραθέσεων με έναν πολιτικό τρόπο. Παρόλα αυτά φαίνεται πως οι σύντροφοι έχουν πάρει συγκεκριμένες επιλογές και αυτές είναι η διάλυση του σχήματος με κάθε τρόπο και η καμία πολιτική συζήτηση με καμία διαφορετική άποψη από τη δικιά τους, όπως επίσης και η ναρκοθέτηση της παρέμβασης των ΕΑΑΚ αλλά και συνολικά της Αριστερής ιδεολογίας με μαζικούς όρους μέσα στο σύλλογό μας, κάτι που προκύπτει άμεσα από τα δύο προηγούμενα.
Εμείς δεν μπορούμε να δεχτούμε πως εκδιωχθήκαμε ή όπως ακούγεται πως «διαγραφήκαμε», (λες και εγγραφήκαμε ποτέ) από τον Αντίλογο. Δεν νομιμοποιεί κανένας οργανωτικός αποκλεισμός από διαδικασία του συλλόγου, καμία καταγγελία που μας κατηγορεί για ακροδεξιούς και απόγονους του Καλαμπόκα, καμία διαδικασία μιας οργάνωσης που ονομάστηκε σχήμα, πως δεν είμαστε ο Αντίλογος. Γι αυτό και θα συνεχίσουμε ως Αντίλογος να διεκδικούμε αυτά που μας ανήκουν και να παλεύουμε για αυτά που πιστεύουμε στο σύλλογό μας. Δεν μπορούμε να νομιμοποιήσουμε το ότι εν τέλει μια οργάνωση παίρνει την επιλογή να προσπαθήσει να μας διαγράψει από την ιστορία του σχήματος και του συλλόγου. Δεν μπορούμε να αφήσουμε επιλογές που θέτουν σε κίνδυνο το κίνημα μέσα στη σχολή μας, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο συζητούν τα ΕΑΑΚ και η ίδια η Αριστερά να μείνουν αναπάντητες και άρα να θεωρηθούν κεκτημένες. Οι μάχες που θα δώσουμε την επόμενη περίοδο θα είναι αποφασιστικές και στο επίπεδο της δικαίωσής μας, αλλά και στο επίπεδο της δημιουργίας πραγματικά κινηματικών και ριζοσπαστικών γεγονότων μέσα στο σύλλογο των Μηχανολόγων Μηχανικών και στο ίδιο το πεδίο του δρόμου.
ΑΝ.Α.ΧΩ.ΜΑ
ΑΝεξάρτητος Αριστερός ΧΩρος ΜηχΑνολόγων
